اثر تغییرات پاراکسوناز-1، پراکسید هیدروژن و آدیپونکتین بر فشار خون سیستولی و دیاستولی مردان دارای فشار خون بالا؛ به دنبال 12 هفته فعالیت ورزشی هوازی شدت متوسط

پاراکسوناز-1، آدیپونکتین و پراکسید هیدروژن از جمله شاخص هایی هستند که تحت تاثیر کم تحرکی قرار می گیرند و این احتمال وجود دارد که بر فشار خون موثر باشند. با این حال ارتباط بین تغییرات آن ها با فشار خون در اثر شرکت در فعالیت های منظم ورزشی مشخص نشده است، لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر 12 هفته فعالیت هوازی شدت متوسط بر ارتباط بین تغییرات پاراکسوناز-1، پراکسید هیدروژن و آدیپونکتین پلاسمایی با فشار خون سیستولی و دیاستولی مردان دارای فشار خون بالا می باشد.
تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با اندازه گیری مکرر می باشد که در آن 10 مرد (در دامنه سنی 68/2±9/37) دارای فشارخون بالا (فشار خون سیستولی 23/0±531/140 و فشار خون دیاستولی 05/0±71/90) پس از اخذ رضایت نامه در 12 هفته برنامه فعالیت هوازی شدت متوسط (70-55 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه) شرکت کردند. سطح شاخص های فیزیولوژیک و همچنین سطح پاراکسوناز-1 Paraoxonase-1= PON-1)) و هیدروژن پراکسید (Hydrogen Peroxide= H2O2) و آدیپونکتین در مرحله پایه، هفته چهارم، هشتم و دوزادهم اندازه گیری شد و از آزمون مدل خطی آمیخته (Liner Mixed Model) جهت بررسی ارتباط بین شاخص ها استفاده شد.
بررسی های آماری ارتباط معنی داری بین آدیپونکتین با فشار خون سیستولی و دیاستولی (به ترتیب: 150/0P= و 561/0P=) نشان نداد. ارتباط بین پاراکسوناز-1 با فشار خون سیستولی و دیاستولی (به ترتیب: 165/0P= و 520/0P=) نیز معنی دار نشد. با این حال ارتباط بین پراکسید هیدروژن با فشار خون سیستولی و دیاستولی معنی دار گزارش شد (به ترتیب: 020/0P= و 048/0P=).
به نظر می رسد 12 هفته فعالیت هوازی شدت متوسط از طریق کاهش ROS ها و فشار اکسایشی منجر به کاهش فشار خون مردان دارای فشار خون بالا می گردد.