کاربرد نظریه کوانتوم در تحلیل سیاسی

در سالهای اخیر برداشت جدیدی از شناخت در عرصه علم مطرح شده که از فرآیند های فیزیک معاصر یا"مکانیک کوانتومی" الهام می گیرد. در این نظریه نوعی وحدت و یگانگی بین مشاهده گر وطبیعت یعنی میان انسان وجهان وجود دارد وفعالیت های ذهن را با سیستم های کوانتومی مقایسه می کند. بر خلاف نظریه فیزیک کلاسیک که در آن پدیده ها واشیا منفرد و محصور درخود و جدا وبی ارتباط با هم جلوه می کنند در سطح کوانتومی با کلیتی غیر قابل تقسیم روبه رو هستیم که عناصر آن جدایی ناپذیر و در ارتباط با هم هستند. نتیجه این وحدت یکی شدن واقعیت های عینی وذهنی یا دست یابی به بینشی که درون وبرون پدیده ها در هم می آمیزد ویگانه می شود. در فیزیک کوانتوم فرآیند سنجش و ارزیابی متاثر از پیوند میان پدیده موردمشاهده ومشاهده گر است. از این دیدگاه جهان بافتی است جدایی ناپذیر از رابطه ذهن وماده. مساله عدم قطعیت ونظریه آشوب از ویژگی های این دیدگاه است که با قلمرو علوم سیاسی وروابط بین الملل هماهنگی دارد. این مقاله در همین زمینه به تحلیل نظریه کوانتوم در علم سیاست و روابط بین الملل می پردازد و در آن کاربرد "نظر یه کوانتوم" در تحلیل مسایل سیاسی و روابط بین الملل با نگاهی نسبتا ساده تشریح شده است.