ارتباط بین سلامت معنوی و نگرش مذهبی با رضایت از زندگی در سالمندان مبتلا به سرطان

اطلاع یافتن از تشخیص سرطان، رضایت از زندگی در افراد مبتلا به این بیماری را به شدت تحت تاثیر قرار داد ه و می کاهد. به نظر می رسد عوامل مذهبی و معنوی با توجه به مولفه های خود بر رضایت از زندگی این بیماران تاثیر مثبت داشته و آن را افزایش د هند. لذا این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین سلامت معنوی و نگرش مذهبی با رضایت از زندگی در افراد مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1392 انجام شد.
این پژوهش مقطعی، بر روی 100 بیمار مبتلا به سرطان به روش مستمر در فاصله ی زمانی بین مهر تا دی سال 1392 انجام گرفت. یافته ها با استفاده از پرسشنامه چهار بخشی اطلاعات دموگرافیک، ابزارهای سلامت معنوی الیسون-پالوتزین، نگرش مذهبی گلاک و استارک و رضایت از زندگی فرم Z، جمع آوری شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 0/16 تجزیه و تحلیل شد.
میانگین نمره رضایت از زندگی برای کل واحدهای مورد پژوهش 5/58±16/03بود. تفاوت معناداری بین نمره رضایت از زندگی مردان (5/91±17/21) و زنان (4/77±14/52) دیده شد(001/0p=). میانگین کلی سلامت معنوی و نگرش مذهبی به ترتیب 11/12±48/87 و 52/6±24/91 بود که بین میانگین نمره سلامت معنوی و نگرش مذهبی در دو جنس تفاوت معناداری وجود نداشت. ارتباط معناداری بین رضایت از زندگی با سلامت معنوی (0/422=r ،001/0>P) و نگرش مذهبی عاطفی (0/275=r ،006/0=p) با رضایت از زندگی مشاهده شد.
نتایج مطالعه نشان داد که سلامت معنوی و نگرش مذهبی تاثیر بسزایی در تامین رضایت از زندگی بیماران سرطانی دارد، لذا توصیه می شود که پرستاران و کارکنان تیم درمان جهت افزایش رضایت از زندگی بیماران سرطانی بر سلامت معنوی و مذهب توجه داشته باشند.