بررسی ظرفیت های گردشگری ادبی ایران

یکی از غنی ترین میراث های معنوی هر کشور را می توان ادبیات آن دانست و از مشاهیر ادبی بهعنوان مولدان و حافظان این میراث نام برد. وجود آرامگاه ها و مکان زندگی مشاهیر سبب شکل گیری گونه جدیدی از گردشگری شد که به گردشگری ادبی معروف است. این نوع از گردشگری، شاخه ای از گردشگری فرهنگی محسوب می شود که انگیزه اصلی گردشگران، بازدید از مکانها و سایت هایی است که با زندگی و حیات نویسندگان، شاعران و یا هنرمندان و آثارشان مرتبط است. کشور ایران نیز به دلیل برخوردای از فرهنگی غنی و تاریخی کهن دارای جاذبه های ادبی فراوان با ویژگی های خاص هویتی-فرهنگی-مکانی است. در این بین، استان خراسان رضوی نیز از این امر مستثنی نیست و از حیث دارا بودن مشاهیر ایرانی از امتیازات قابل توجه ای به نسبت سایر استانها برخوردار است که باید برای معرفی هرچه بیشتر و بهتر این پتانسیل، از شیوه های خلاقانه تر، جدیدتر و جذابتر استفاده کند. طراحی مسیر گردشگری ادبی و پیوند آن با جامعه میزبان و مهمان یکی از این ابزارهاست. سه شهر نیشابور، توس و تربتجام کانون آرامگاه مشاهیر در این استان میباشند، که این مهم اهمیت طراحی محور گردشگری ادبی را در حوزه شرق ایران دو چندان می کند. پژوهش حاضر نیز با تاکید بر این اهمیت نگاشته شده و ضمن تعریف مفاهیم مرتبط با گردشگری ادبی و انواع آن، مسیر ویژه گردشگری ادبی استان را در جهت شناخته شدن هرچه بیشتر میراث فرهنگی-معنوی و جاذبه های تاریخی-گردشگری استان پیشنهاد می نماید.