ترسیم نظام سه رنگه معماری ایرانی در اصفهان عصر صفوی بر مبنای تئوری سه گونای عرفان شهودی هند

این نوشتار درباره سیستم رنگی در معماری ایرانی است که از پژوهش «درمانگری مقامات رمزی رنگ در معماری مقدسایران برای تدوین چهارچوب درمانگری رنگ در معماری» استخراج شده است. در این پژوهش که به صورت کیفی و با روش پدیدارشناسانه انجام شده است از حدود 200 نفر مصاحبه انجام شده است. بعد از بازدید بازدیدکنندگان از سه بنای اصفهان دوره صفوی، کاخ باغ چهلستون، مسجد شیخ لطف الله و بقعه هارونیه یک سوال از آنان پرسیده شده مبنی بر ادراک رنگی که از بنا داشته اند که پاسخ آنها توسط یک روان درمانگر و یک عصب شناس بررسی شده است. در گام بعد نتایج به دست آمده از مصاحبه ها که یک سیستم سه رنگه آبی، سبز، قرمز را معرفی می کرد، مقایسه شده است با تئوری سه گونا که مربوط می شود به دکترین هندو. سه گونا (ستوه، رجس، تمس) در آیین هندو از لوازم واجب و اولیه تمام سطوح مختلف آفرینش است. نهایتا نمودار سه رنگه بر مبنای تئوری سه گونای هندو ترسیم شده است. در واقع هدف از این نوشتار معرفی یک نظام (سیستم) جدید رنگی است که اضافه شود به 59 سیستم رنگی که از دوران عتیق تا دوران مدرن ثبت شده اند.