ارائه مدلی مشتمل بر عامل های کلیدی موفقیت برای همکاری میان دانشگاه ها و صنایع دفاعی کشور

در کشور ما، هر یک از صنایع دفاعی با روش متفاوتی ارتباط میان خود و دانشگاه ها را برقرار و از توانمندی های آنها، برای پیشبرد اهداف و ماموریت های خود استفاده می کنند. در برخی موارد این روش ها چندان اثربخش نیست. دلیل اصلی این امر را می توان، نبود شناخت کافی از عوامل موثر بر موفقیت همکاری بین صنعت و دانشگاه دانست. پژوهش حاضر، سعی دارد با مطالعه مدلهای ارتباط میان دانشگاه و صنعت در جامعه های پیشرفته و بررسی عوامل موثر بر موفقیت این تعاملات، عامل های کلیدی و میزان تاثیر هر یک بر موفقیت همکاری را در قالب مدلی ارائه نماید. بدین منظور، با مرور ادبیات موضوع، 19 عامل کلیدی موثر در موفقیت همکاری در قالب چهار بعد شناسایی و در یک مدل ارائه گردید. سپس نظر اساتید و خبرگان با استفاده از ابزار پرسشنامه جمع آوری شد. با تحلیل داده های بدست-آمده، موثربودن با نبودن هر بعد یا عامل بر موفقیت همکاری دانشگاه و صنایع دفاعی مشخص گردید. در ادامه، پرسشنامه دیگری برای کاربران طراحی و توزیع گردید و به وسیله تحلیل عاملی تاییدی و تحلیل مسیر، تاثیرگذاری تمامی عامل ها بر موفقیت همکاری، تحلیل و تایید شد. در پایان، با استفاده از نتایج حاصل از مدل سازی معادلات ساختاری، فرضیه ها و مدل پیشنهادی تایید و راهکارها و پیشنهادات کاربردی جهت بهبود همکاری های دانشگاه ها و صنایع دفاعی کشور ارائه گردید.