تاثیر فاصله آزاد انتهایی مهاربند در شکل پذیری قاب های فولادی دارای مهاربندهای همگرا

نیاز به شکل پذیری در قاب های دارای مهاربندهای همگرا، باعث شده است محققین مطالعات گسترده ای را در زمینه عوامل موثر بر شکل پذیری این نوع سازه ها انجام دهند. فاصله آزاد انتهایی مهاربند یکی از عوامل موثر در این موضوع است که در آیین نامه های لرزه ای برای تامین رفتار شکل پذیر در نظر گرفته شده است. در تحقیق حاضر اثر فاصله آزاد انتهایی در رفتار لرزه ای این نوع سازه ها بررسی شده است. برای این منظور نمونه هایی با دو نوع ورق اتصال مستطیلی و باریک شده در نظر گرفته و تحت بارگذاری چرخه ای تحلیل شده اند. به منظور داشتن معیاری برای تعیین حد نهایی باربری این گونه قاب ها، از مفهوم کرنش معادل پلاستیک برای پیش بینی شکست در نواحی بحرانی استفاده شده است. نواحی بحرانی در این نوع سازه ها میانه مهاربند و گوشه ورق اتصال است. با پیش بینی شکست در این نواحی ظرفیت نهایی شکل پذیری نمونه ها مشخص و با هم مقایسه شده است. نتایج نشان می دهند در حالی که در ورق های اتصال باریک شده رعایت فاصله آزاد 2tp (پیشنهاد آیین نامه ها) بهینه ترین حالت برای دستیابی به رفتار شکل- پذیر در این نوع سازه ها است، در ورق های اتصال مستطیلی امکان کاهش این فاصله و در نتیجه دستیابی به ورق اتصال کوچکتر در عین حفظ رفتار شکل پذیر وجود دارد.