بررسی اثر بازشو بر رفتار دیافراگم های مرکب فولادی- بتنی در سازه های فولادی کوتاه مرتبه

دیافراگم های کف، علاوه بر تحمل بارهای ثقلی و انتقال این بارها به اعضای قائم سازه ای، وظیفه ی جمع آوری نیروهای جانبی و توزیع آن ها بین سامانه مقاوم جانبی را بر عهده دارند. بنابراین درک رفتار درون صفحه ای دیافراگم ها برای تحلیل و طراحی سازه و هم چنین به دست آوردن عملکرد بهینه ی لرزه ای دارای اهمیت است. به این منظور در این مقاله، برای بررسی اثر بازشو بر رفتار دیافراگم های مرکب فولادی – بتنی در سازه های فولادی کوتاه مرتبه، سازه های فولادی از یک تا شش طبقه، با نسبت های ابعادی 1، 3 و 5 و سطوح مختلف بازشو توسط نرم افزار ETABS طراحی شده اند. پس از تحلیل دینامیکی طیفی، نتایج حاصل نشان می دهند که در سازه های مورد مطالعه فرض صلب بودن دیافراگم، به ویژه در طبقات پایینی، تا حدودی نامناسب به نظر می رسد و در سازه های با نسبت های ابعادی 1، 3 و 5 به ترتیب طبقات اول، اول و دوم، و اول الی چهارم به صورت انعطاف پذیرعمل می نمایند. هم چنین دیافراگم های دارای سطح مشارکت بین 20 الی 50 درصد بازشو، انعطاف پذیری بیش از حد انتظاری نشان می دهند و در صورت وجود بازشوهای با مساحت بیش از 20 درصد سطح دیافراگم، بسامد سازه ها به صورت چشم گیری افزایش یافته و لزوم تفکیک سازه را به چند بخش ایجاب می نماید.