بررسی اثر بخشی درمان نوروفیدبکی بر کاهش علایم بیش فعالی و کمبود توجه در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان ورامین در سال 1393

بیش فعالی و نقص توجه یکی از شایع ترین اختلال های رفتاری رشدی دوران کودکی می باشد. این اختلال تبعات متعددی به دنبال دارد. در پژوهش حاضر به بررسی اثر بخشی نوروفیدبک بر کاهش علایم بیش فعالی وکمبود توجه دردانش آموزان ابتدایی پرداخته شده است.
این مطالعه از نوع نیمه تجربی بوده که بصورت موردی شاهدی، پیش و پس آزمون انجام شد. جامعه پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهرستان ورامین با اختلال بیش فعالی و کمبود توجه در سال 1393 بود، که تعداد 19 نفر از این کودکان به عنوان گروه مورد بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و تعداد 20 نفر نیز به همین روش در گروه کنترل قرار گرفتند. در گروه کنترل هیچ آموزشی صورت نگرفت. جلسات درمانی نوروفیدبک برای گروه مورد 40 جلسه و هر جلسه آموزشی 40 دقیقه بود. داده های پژوهش در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون ومرحله پیگیری توسط پرسشنامه بر اساس مقیاس درجه بندی کانرز ازوالدین جمع آوری گردید. داده ها به وسیله نرم افزار spss13 تجزیه و تحلیل گردید.
تحلیل نتایج نشان دادکه درمان با نوروفیدبک باعث کاهش علائم بیش فعالی،کم توجهی وعلائمADHD درگروه مورد نسبت به گروه کنترل شده (p<0.05) و این نتایج نیز تا زمان جمع آوری داده ها در مرحله پیگیری پابرجا مانده است.
براساس یافته های این مطالعه، نوروفیدبک یک روش درمانی مناسب برای کاهش میزان اختلال کم توجهی و بیش فعالی در کودکان است. پیشنهاد می شود برای رسیدن به نتایج قابل اعتماد، این مطالعه در سطح وسیع تری انجام گیرد.