کاربرد تلفیقی مالچ زنده و بستر کهنه در مدیریت علف های هرز ذرت (Zea mays L.)

کاربرد مالچ زنده و زمان تهیه بستر کشت از روش های پیشنهادی برای مهار علف های هرز مزارع است. در همین راستا آزمایشی جهت ارزیابی کاربرد تلفیقی مالچ زنده و بستر کهنه در کنترل علف های هرز ذرت به صورت اسپیلیت بلوک در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 15 تیمار و در چهار تکرار در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. فاکتور اصلی شامل زمان تهیه بستر کهنه در سه سطح (ششم فروردین، سوم اردیبهشت و 24 اردیبهشت) و فاکتور فرعی گیاهان پوششی شامل ماشک گل خوشه ای، خلر و شبدر برسیم بود که در فاصله بین دو ردیف در تراکم توصیه شده کشت شد. همچنین دو تیمار شاهد شامل کنترل علف های هرز در طول فصل (بدون مالچ زنده) و تداخل علف هرز در کل دوره رشد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تیمار زمان تهیه بستر کهنه بر وزن صد دانه، زیست توده و عملکرد دانه ذرت اثر معنی داری داشت، ولی این عامل تاثیر معنی داری بر ارتفاع بوته، قطر بلال، تعداد ردیف دانه در بلال و زیست توده علف های هرز نداشت. بیشترین عملکرد دانه ذرت در تیمار خاک ورزی در ششم فروردین به مقدار 7/8 تن در هکتار به دست آمد. استفاده از مالچ زنده اثر معنی داری بر رشد ذرت و علف های هرز داشت. کمترین وزن خشک علف های هرز در حضور گیاه پوششی شبدر برسیم به دست آمد. اثر متقابل بستر کهنه و مالچ زنده بر روی هیچ کدام از صفات معنی دار نبود. این نتایج حاکی از آن است که استفاده از مالچ زنده و بستر کهنه به تنهایی یا در تلفیق با هم نمی توانند کنترل قابل قبول علف های هرز را در ذرت فراهم سازند، بنابراین این روش ها باید در تلفیق با سایر روش ها استفاده شوند.