بررسی توزیع زمانی- مکانی عمق اپتیکی ذرات معلق هوا(AOD) بر استان خوزستان با استفاده از تکنیک سنجش از دور(R.S)

مطالعه گرد و غبار بیابان، معلق شدن، حمل و رسوب گذاری آنها از جمله موضوعاتی است که از اهمیت روزافزونی در پژوهش های مربوط به تغییرات زیست محیطی جهانی می باشد؛ به همین دلیل این موضوع باعث شده است که توزیع گردو غبارها و چگونگی تغییرات آنها، مخصوصا برای گردوغبارهای با تغییر پذیری زمانی و مکانی شدید، به طور منظم مورد پایش قرار گیرد. در این پژوهش به مقایسه و بررسی روش های مختلف بارزسازی و پهنه بندی ذرات طوفان گرد و غبار موثر بر استان خوزستان پرداخته شده است.به دلیل ویژگی های خاص تصاویر سنجنده مودیس در شناسایی و منشایابی طوفان های گرد وغبار از این تصاویر در این مطالعه استفاده گردید. ابتدا داده های ماهواره ای یا همان تصاویر ماهواره ای تهیه شد. تصاویر ماهواره ای مورد استفاده تصاویر سنجنده مودیس می باشد. به منظور شناسایی منشا دقیق گرد و غبار بایستی تصاویر مربوط به چند روز قبل و چند روز پس از مشاهده طوفان گرد و غبار تهیه گردید.. نقشه های گرفته شده از ماهواره آکو و ترا نشان دادند که تغییرات مکانی AOD از روند خاصی پیروی می کند و بر این اساس تغییرات ذرات معلق هوا در شهرستان های غربی استان خوزستان بسیار بیشتر می باشد. بر اساس نتایج این مطالعه بیشترین و کمترین میانگین شاخص AOD تقریبا در همه شهرستان ها به ترتیب در فصول تابستان و پائیز مشاهده شده است. اهواز در طی دوره زمانی مذکور میانگین بالای عمق اپتیکی ذرات معلق هوا (22/0±78/0) را تجربه کرده است. نقشه های توزیع AOD در هر چهار فصل در سال 2013 نشان دادند که با پیشروی از شهرستان های شمال شرقی به سمت جنوب غربی، مقدار AOD افزایش می یابد. همچنین باپیشروی به سمت مرکز استان مقدار شاخص AOD در هر چهار فصل کاهش می یابد.