ریسک خاص شرکت و بازده؛ کاربرد رگرسیون چندک

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ریسک خاص شرکت و بازده سهام با استفاده از رگرسیون چندکی مقطعی است. به کمک رگرسیون چندک می توان رابطه نوسان پذیری خاص شرکت و بازده را به تفکیک چندک های توزیع بازده سهام مورد مداقه قرار داد. بر این اساس، جهت بررسی توان ریسک خاص شرکت در تبیین تغییرات مقطعی بازده، از ترکیب مدل فاما-مک بث (1973) و رگرسیون چندک تحت عنوان «رگرسیون چندکی مقطعی» استفاده می گردد. برای این منظور، نمونه ای مشتمل بر 270 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1378 تا 1389 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصله، نشانگر آن است که رابطه متغیرهای اخیرالذکر قویا تحت تاثیر چندک مورد بررسی است به نحوی که راستای تغییرات آنها در چندک های پایین، معکوس و در چندک های بالا، مستقیم است. همچنین، در صورت استفاده از سنجه ریسک خاص مبتنی بر انحراف معیار بازده، اثرات متعامل صنعت و گشتاور مرتبه چهارم منجر به حذف رابطه ریسک خاص و بازده می گردد. لذا محتملا بتوان منشاء رابطه مورد آزمون را به تاثیر متقابل صنعت و کشیدگی منتسب دانست. لیکن در صورت استفاده از سنجه های مبتنی بر مدل های عاملی، صنعت و کشیدگی قادر به حذف توان توضیحی ریسک خاص نیست.