مبنای مفاهمه در ارتباط میان فرهنگی

در سال های اخیر فلسفه میان فرهنگی به عنوان یک رشته دانشگاهی جایگاه خود را در کشورهای غربی باز کرده است. فلسفه میانفرهنگی در پی در اختیار نهادن طرز تفکری برای توسعه «فرهنگ گفتو گویی» میان واحدهای فرهنگی، به منظور ظهور قابلیت های جدید- فهم- اراده و خرد جمعی- جهت حل مشکلات انسان معاصر، و تعالی و پیشرفت است. اندیشه میان فرهنگی نه یک فرضیه نظری فلسفی صرف، بلکه راهبردی علمی برای برونرفت از بن بست های فلسفی و فرهنگی است تا انسان ها بتوانند برغم برخورداری از «دگرگونی»، «دیگری» را لزوما تهدیدکننده یا دشمن هویت «خودی» قلمداد ننمایند. پژوهش حاضر تلاش میکند با استفاده از روش توصیفی و تفسیری به این پرسش پاسخ بگوید که: فلسفه میان فرهنگی تا چه حد با اندیشه اسلامی سازگار است و نگاه اسلامی (قرآن کریم) چه سازوکارهایی را برای مفاهمه و خروج از بن بست های کنونی در اختیار بشر قرار می دهد.حاصل بررسی این شد که: دیدگاه اسلامی با الهام از آیات قرآن کریم و سیره و سنت ائمه معصومین:، دستکم سه مبنا برای مفاهمه در اختیار بشر امروز قرار می دهد که عبارتند از: اسلام (که در قلمرو امت قابل طرح است)، ظرفیت های مشترک ادیان و نیز فطرت بشر. هر سه مبنا در حقیقت به سمت توحیدگرایی جهت گیری می کنند. خلاصه کلام این است که بشر امروز جز با کمک گرفتن از ظرفیت های ادیان، نمی تواند بحران های اجتماعی و معرفتی را حل کند.