بررسی تغییرات میزان محافظه کاری در گزارشگری مالی شرکت ها

بررسی ادبیات مرتبط با محافظه کاری در گزارشگری مالی، بیانگر اهمیت موضوع محافظه کاری در حرفه حسابداری است. تحقیقات تجربی در برخی کشورها نشان می دهد محافظه کاری در گزارشگری مالی طی زمان افزایش یافته است (گیولی و هاین،2000). هدف اصلی این مقاله نیز بررسی همین موضوع یعنی تغییرات محافظه کاری در گزارشگری مالی شرکت ها در ایران با تاکید بر تغییرات اقلام تعهدی و نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری خالص دارایی ها و بررسی رابطه جریان نقد عملیاتی و سود حسابداری می باشد. به دلیل عدم وجود تعریفی عمومی و پذیرفته شده برای محافظه کاری، در این پژوهش چند معیار متفاوت برای محافظه کاری در گزارشگری مالی تعریف و مورد بررسی قرار می گیرد که این معیارها بر انباشتگی اقلام تعهدی غیر عملیاتی، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری خالص دارایی ها و جریان های نقد عملیاتی تاکید دارند. جامعه آماری پژوهش حاضر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از 1381 تا پایان 1389 می باشد که از این تعداد، 116 شرکت ( 1044 سال- شرکت) در نمونه این تحقیق جای گرفتند. نتایج این تحقیق، افزایش محافظه کاری در گزارشگری مالی شرکت های عضو بورس اوراق بهادار تهران را تایید نکرده و نشان می دهند که میزان محافظه کاری در گزارشگری مالی شرکت ها در ایران در طول یک دهه گذشته به طور نامنظم و غیرسیستماتیک تغییر کرده و البته این تغییرات لزوما نمایانگر عملکرد واقعی شرکت ها نیست.