ارزیابی میزان تاثیر روابط رسمی و غیر رسمی سازمانی در تسهیم دانش زنجیره تامین

انقلاب اطلاعاتی و ظهور اشکال جدید ارتباطات سازمانی و افزایش انتظارات مشتریان درزمینهٔ هزینه محصولات و خدمات، کیفیت، شرایط تحویل، فناوری و طول دوره تعهد شده با توجه به رقابت فزاینده در بازارهای جهانی و امثالهم، ازجمله عواملی است که باعث تغییر سیستم های سنتی خرید و تدارک و حرکت به سمت سیستم های مدرن مدیریت زنجیره تامین در دنیا گردیده است. پژوهشگران و متخصصان تلاش می کنند دریابند که چگونه منابع دانش به صورت موثری گردآوری و مدیریت می شود تا بتوانند از آن به عنوان مزیتی رقابتی بهره گیری نمود. بنابراین قبل از اقدام به مبادرت بر اجرای طرح های مدیریت دانش، سیستم زنجیره تامین نیازمند ارزیابی روابط سازمانی و منابع موجود می باشد تا مهم ترین و مناسب ترین راهبرد مدیریت دانش خود را شناسایی نماید. در این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیرات روابط رسمی و غیررسمی سازمانی بر تسهیم مدیریت دانش در شبکه زنجیره تامین، مدلی ارائه شده است و متغیرهای سه گانه شامل: روابط رسمی، روابط غیررسمی و ریسک رابطه ای بر تسهیم دانش در حوزه زنجیره تامین مورد ارزیابی قرار خواهند گرفت. بدین منظور، پرسشنامه محقق ساخته ای را در میان 100 نفر از مدیران و کارشناسان شرکت ساپکو توزیع کرده و نتایج آن مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته است. نتایج و یافته های این مطالعه، نشان می دهد که اعضای زنجیره تامین، بر مبنای مزایای ناشی از برقراری روابط رسمی غیررسمی سازمانی صحیح و موثر، به دنبال کاهش ریسک و در ادامه تسهیم دانش مدیریت می باشند تا از این طریق به مزیت رقابتی که هدف نهایی آن ها است، دسترسی یابند. به علاوه؛ کاهش ریسک رابطه ای، اثر مثبت و معناداری را بر کیفیت و جریان تسهیم دانش در زنجیره تامین به همراه دارد.