الگوی بومی مراکز تعمیرات نیروی انتظامی

هدف این مقاله، که برگرفته از تحقیق انجام یافته ای در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران می باشد، طراحی یک مدل بهینه برای مراکز تعمیرات خودروهای سبک ناجا است. دانستن این که در مراکز تعمیرات خودرویی باید چه شاخص هایی در نظر گرفته شود، یکی از مهم ترین دغدغه های پیش روی سازمان بوده که این تحقیق سعی در رفع آن دارد. برای این منظور استانداردهای کلیه خودروسازان موجود در ناجا شامل ایران خودرو، سایپا، اسنا، بنز و تویوتا به همراه استانداردهای وزارت صنایع و معادن از منابع مختلف اطلاعاتی جمع آوری شدند. با توجه به مطالعات صورت گرفته بر روی آن ها مشخص شد که می توان آن ها را به صورت 102 شاخص اثرگذار و در قالب شش مولفه کلی دسته بندی کرد. پرسش نامه ای به منظور جمع آوری نظرات خبرگان بر اساس این شاخص ها طراحی و در اختیار خبرگان این حوزه قرار داده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، از دو ملاک درصد توافق (آزمون توصیفی) و آزمون مربع کای (آزمون تحلیلی) استفاده شد. نتیجه به دست آمده از پرسش نامه ها نشان داد که از بین 102 شاخص اثرگذار، تعداد 70 شاخص برای مراکز تعمیرات خودرویی ناجا الزامی، تعداد 17 شاخص، ضروری و تعداد 15 شاخص برای این مراکز، نامناسب یا غیر اثرگذار هستند.