حقوق بشردوستانه در آموزه مهدویت

حقوق بشردوستانه بین المللی، یکی از موضوعات مهم جهان معاصر به شمار می آید. این حقوق که پس از تصویب سران کشورهای جهان، وارد حقوق بین الملل شده، در واقع دستاورد تفکر بشری می باشد. در سطح جهانی، نهادهای مردمی ملی و بین المللی از آن حمایت کرده و سازمان ملل، برای تثبیت آن می کوشد. همایش های علمی زیادی در کشورها برپا می شود و پژوهندگان به نقد و بررسی آن می پردازند. آیا این حقوق، می تواند رنج های بشر را در حد قابل قبول بکاهد؟ به اعتراف محققان، هنوز چنین توفیقی حاصل نشده است.
فرضیه پژوهش حاضر، اثبات این ادعا است که آموزه مهدویت، در این راستا قابل ارائه می باشد؛ پس می توان پرسیدکه آیا در پرتو آن، می توان رنج جامعه انسانی را تاحد مطلوب کاست؟ بنابراین پرسش اصلی این است که آیا در آموزه مهدویت، تامین حقوق بشردوستانه بین الملل قابل دستیابی است یا نه؟ مطالعه منابع آموزه مهدویت، بیانگر این واقعیت است که اهداف حقوق بشردوستانه در قالب آن، قابل وصول می باشد؛ به این دلیل که در آموزه مهدویت، بر کناره گیری از بحران های محتمل سفارش شده، باقی ماندن بر سنت رسول اکرم صل الله علیه و آله مورد تاکید است. همچنین رشد عقلانی جامعه پایان تاریخ، موجب شناخت سریع منجی شده و در نهایت، ایمان به آن امام عدل گستر، زمینه های نجات بشریت را فراهم می کند. در نتیجه اگر جنگی هم صورت گیرد، طی آن، به وسیله اجتناب از روی آوری به منازعات بین المللی و نیز با حاکمیت اصول دین و کسب فضایل اخلاقی، شناخت به موقع امام منجی و پذیرش دعوت ولی عصر علیه السلام کرامت انسانی حفظ شده و حقوق بشردوستانه به بهترین وجه ممکن تامین می شود.