بررسی خستگی بر اساس دو معیار سنجش خستگی در بیماران همودیالیزی بیمارستان بعثت شهر همدان

خستگی از عوارض بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه است که به منظور بررسی آن در بیماران دیالیزی از معیارهای آن استفاده می شود. استفاده از این معیارها به پرستاران برای برنامه ریزی بهتر در تشخیص خستگی کمک می نماید. لذا تحقیق حاضر با هدف تعیین فراوانی خستگی در بیماران همودیالیزی بر اساس دو معیار سنجش دیداری خستگی و شدت خستگی مورد بررسی قرار گرفت.
در این پژوهش توصیفی تحلیلی، اطلاعات از 200 بیمار همودیالیزی در بیمارستان بعثت شهر همدان به روش سرشماری در سال 1391 بوسیله سه پرسشنامه شامل مشخصات دموگرافیک، شدت خستگی و نمودار تصویری روتن جمع آوری گردید. پرسشنامه ها با روش اعتبار محتوا و پایایی پرسشنامه با آزمون مجدد تایید شد. استخراج اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری خی دو و فیشر انجا م گردید.
آزمون آماری فیشر با سطح معنی دار 5 درصد توافق بین پرسشنامه شدت خستگی با معیار دیداری در رده بندی افراد در سه گروه خستگی شدید ،خستگی متوسط و عدم خستگی را نشان نداد.
یافته های پژوهش نشان داد معیار تصویری روتن و پرسشنامه شدت خستگی در بررسی شدت خستگی بیماران همودیالیزی تفاوت معنا داری ندارند .اما به دلیل ساده تر بودن و تطابق معیار سنجش خستگی روتن با پژوهش های قبلی این معیار برای بررسی خستگی در پژوهش های بعدی پیشنهاد می شود.