تاثیر حضور امام رضا (ع) در ایران بر گرایش خاندان طاهری به تشیع

خراسان در سه قرن اول هجری با تحولات سیاسی، اجتماعی و مذهبی همراه بود. در میان تحولات مذهبی این سرزمین، گرایش مردم به اندیشه های علوی بیشتر نمود پیدا کرد. دلبستگی و علاقه مردم خراسان به اهل بیت پیامبر(ص) با ضرورت های سیاسی حضور امام رضا(ع) در مرو بیشتر شد. ولایت عهدی امام فرصت مغتنمی در رواج اندیشه های شیعی و تریبون خلافت امکان آشنایی گسترده مردم با معارف شیعه را فراهم ساخت. به واقع اهمیت حضور امام در خراسان را بیشتر می توان به عنوان مقوله مهم تحقیق در همسویی اجتماعی مردم با علویان جستجو کرد. مردمانی که در سایه درک بیشتر سیره امام، خود سبب جلب حمایت طاهریان از شیعه شدند. طاهریان که دو سال پس از شهادت امام (ع) امارت خراسان را بر عهده گرفتند بی-شک تحت تاثیر این دلبستگی بودند. رویکرد طاهریان به تشیع علاوه بر زمینه های قبلی خود بیشتر متاثر از ارتباط و آشنایی با امام رضا(ع) در خراسان بود. در این راستا شاید اقدام طاهر بن حسین در تمرد از خلافت و دعوت به سوی علویان به دلگرمی از حمایت مردم مرو باز می گشت که پشتیبان علویان بودند. سوال اصلی تحقیق بررسی تاثیر حضور امام رضا(ع) بر گرایش حاکمان و اعضای مهم خاندان طاهری به تشیع است. دلایل مستند در این خصوص اهمیت تاثیرگذاری در جلب توجه خراسانیان به اهل بیت پیامبر (ص) را بیشتر نمایان می سازد.