اثرات تزریق داخل بطن مغزی بلوکر H1 هیستامین و هیستامین بر پاسخ درد فرمالینی در خرگوش

در این مطالعه اثرات تزریق داخل بطن مغزی هیستامین و آنتاگونیست گیرنده H1 آن بر پاسخ درد فرمالینی در خرگوش بررسی شده است. تزریقات داخل بطن مغزی هیستامین ( 90 میکروگرم)، کلرفنیرامین ( 180 میکروگرم) وکلرفنیرامین ( 180 میکروگرم) قبل از هیستامین ( 90 میکروگرم) از طریق کانول راهنمای کاشته شده در بطن جانبی مغز انجام شد. درد با تزریق زیرجلدی فرمالین ( 100 میکرولیتر، 5 درصد) در گوش حیون ایجاد و پاسخ درد شامل تعداد تکانهای سر و گوش، در فواصل پنج دقیقهای به مدت یک ساعت ثبت شد. نتایج نشان دادند که فرمالین تعداد تکانهای سر و گوش را در فواصل زمانی مشخص پس از تزریق افزایش داد. تزریق داخل بطن مغزی هیستامین و کلرفنیرامین پاسخ درد را کاهش دادند و پیش تزریق کلرفنیرامین از کاهش درد ناشی از هیستامین جلوگیری نکرد. با توجه به نتایج میتوان استنباط نمود که فعال شدن سیستم هیستامینرژیک مغز خرگوش اثر تضعیفی بر روی درد ایجادمیکند و این اثر تضعیفی از طریق گیرنده H1 مرکزی آن به انجام نمیرسد.