شیوع سرمی و آلودگی مخفی دیروفیلاریا ایمیتیس در سگ های گله شهرستان سراب (آذربایجان شرقی)

دیروفیلاریا ایمیتیس یکی از انگل های مهم سیستم گردش خون سگ ها بوده که عوارض قلبی ریوی شدیدی را در حیوان سبب می شود، این نماتود مشترک بین انسان و سگ از مناطق مختلف دنیا و برخی از مناطق ایران گزارش شده است. به منظور بررسی اولیه وجود آلودگی دیروفیلاریا ایمیتیس در منطقه سراب، یک مطالعه مشاهده الیزا تست شدند.شیوع سرمی دیروفیلاریا 13/5%(52/384)گزارش شد. بیشترین میزان شیوع سرمی دیروفیلاریا ایمیتیس در سگ های سنین 4-6 سال 12/7%(37/170) و کمترین میزان در سگ های سنین 0-2 سال 5/5%(7/126) گزارش شد. شیوع سرمی در سگ های نر 14/3%(44/306)و در ماده ها 10/2%(8/78)بود. بیشترین میزان آلودگی سگ ها در روستای جلده باغان با 48/14%( 13/27)و کمترین میزان آلودگی سگ ها در روستای اسب فروشان با 2/8%(2/70))بود. در بررسی های آماری رابطه معنی داری بین آلودگی، جنسیت، نژاد و نحوه نگهداری سگ مشاهده نشد، ولی با افزایش سن میزان آلودگی نیز افزایش داشت. تعداد 35 قلاده سگ دارای سنین 0/5تا 7 سال از روستاهای مختلف شهر سراب تهیه و در طرح پژوهشی بررسی لیشمانیازیس احشائی استفاده و آسان کشی شده بودند، کالبد گشایی شدند، قلب و ریه آنها مورد جستجو و بررسی انگل شناسی قرار گرفت. میزان آلودگی به دیروفیلاریا ایمیتیس در سگ های مورد بررسی 3 مورد (8/5%)تعیین شد و 7 عدد کرم نر دیروفیلاریا ایمیتیس از سرخرگ ششی و تنها 1 عدد کرم نر از بطن راست سگ های آلوده جدا گردید. که نشانگر آلودگی مخفی( عدم وجود میکروفیلر درخون) است. با توجه یافته های این بررسی و وجود آلودگی دیروفیلاریا ایمیتیس در سگ های این منطقه، بر لزوم بررسی جامع تر و کنترل آلودگی در این منطقه تاکید می نماید.