بررسی دور آبیاری مناسب به منظور کشت نهال در مناطق بیابانی (مطالعه موردی منطقه سیستان)

این آزمایش با هدف بررسی اثر دور آبیاری بر رشد نهال انجام پذیرفت. در این تحقیق چاله هایی به عمق 130 و قطر 80 سانتیمتر حفر و سه عامل دور آبیاری (آبیاری بر مبنای حداکثر تخلیه رطوبتی70 و 90 درصد)، خاک (نوع کشاورزی و شاهد) گیاه (اکالیپتوس و گز شاهی) مورد بررسی قرار گرفت. این طرح به روش آماری اسپلیت پلات با 8 تیمار و 4 تکرار اجراء گردید. تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد که اثر دور آبیاری ، خاک و گیاه در سال اول بر روی ارتفاع نهال ها تاثیر داشته است ولی سایر اثرات متقابل عوامل مورد بررسی بر روی آن بی تاثیر بوده است (). در سال دوم نیز دور آبیاری افزایش ارتفاع گیاه را در پی داشته است ولی سایر عوامل تاثیر گذار نبوده اند (). نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که اثر دور آبیاری، خاک و سال و اثر متقابل دور آبیاری و نوع نهال بر روی ارتفاع در سطح آماری 1% () معنی دار ولی سایر اثرات از لحاظ آماری بر روی آنها معنی دار نبود (). داده ها نشان داد که نهال اکالیپتوس با مصرف هر لیتر آب در روش آبیاری70 درصد تخلیه رطوبتی به ترتیب 24/0 و نهال گز 19/0 سانتی متر رشد می نماید، در حالیکه در روش آبیاری90 درصد تخلیه رطوبتی هر نهال اکالیپتوس و گز به ترتیب 11/0 و 14/0 سانتی متر رشد می کنند. بنابر این دور آبیاری 70% تخلیه رطوبتی و تغییر خاک چاله های احداثی برای نهالکاری، کارآیی بهتری نسبت به آبیاری 90% تخلیه رطوبتی دارد.