کنترل شیمیایی و مکانیکی علف های هرز و نقش آنها بر میزان رنگدانه های فتوسنتزی و عملکرد لوبیا

به منظور بررسی تاثیر مدیریت تلفیقی (کنترل شیمیایی و مکانیکی) علف های هرز بر رنگدانه های فتوسنتزی و عملکرد لوبیا آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان دماوند در سال 1392 انجام شد. در این آزمایش تیمار کنترل مکانیکی در دو سطح شامل عدم کولتیواسیون و یک بار کولتیواسیون به عنوان کرت های اصلی و تیمار کنترل شیمیایی در شش سطح شامل عدم کاربرد علف کش، کاربرد علف کش پرسوئیت به صورت پیش رویشی با دوز کامل 1 لیتر در هکتار، کاربرد علف کش پرسوئیت به صورت پیش رویشی با دوز کاهش یافته 5/0 لیتر در هکتار، کاربرد علف کش پرسوئیت به صورت پس رویشی با دوز کاهش یافته 0.3 لیتر در هکتار + 2 در هزار سیتوگیت، کاربرد علف کش پرسوئیت به صورت پس رویشی با دوز کاهش یافته 0.5 لیتر در هکتار + 2 در هزار سیتوگیت، کاربرد علف کش پرسویت به صورت پس رویشی با دوز کامل 1 لیتر در هکتار + 2 در هزار سیتوگیت، به عنوان کرت های فرعی بودند. نتایج نشان داد اثر متقابل تیمار کنترل مکانیکی و تیمار کنترل شیمیایی برای صفات کارتنوئید، کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، تراکم علف هرز، وزن خشک علف هرز و عملکرد دانه معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه لوبیا با متوسط 5461.5 کیلوگرم در هکتار به تیمار کاربرد کولتیواسیون همراه با علف کش پیش رویشی با دوز 1 لیتر در هکتار اختصاص داشت و تیمار کاربرد هم زمان کولتیواسیون و علف کش پیش رویشی با دوز 1 لیتر در هکتار با متوسط 345.9 کمترین وزن خشک علف هرز را دارا بود. همچنین، بین دوز کامل علف کش پرسوئیت و دوز کاهش یافته آن اختلاف معنی داری از نظر آماری مشاهده نشد. بنابراین، با تلفیق کنترل مکانیکی و کنترل شیمیایی علاوه بر کنترل موثر علف های هرز و افزایش عملکرد محصول زراعی با کاهش مصرف علف کش می توان به حفظ محیط زیست کمک کرد.