انسان محوری

«انسان محوری» تفکری برخاسته از سکولاریسم است که از عصر نوزایی (رنسانس) و با ورود در هنر و ادبیات آغاز گردید و به تدریج، در عصر روشنگری به جهان بینی جدیدی تبدیل شد.
هدف از بررسی اومانیسم نشان دادن این واقعیت است که اومانیسم در حد یک اصطلاح باقی نمانده است و در حوزه های گوناگون معرفت شناسی، هستی شناسی، انسان شناسی، ارزش شناسی، علوم و مانند آن ورود پیدا کرده و یک عالم جدید با محوریت تفکر انسان بدون خداوند ایجاد کرده است. آنچه در بررسی اومانیسم مهم است کشف رابطه اومانیسم با دستاوردهای آن است؛ زیرا بسیار اتفاق افتاده که انسان ها با یک جریان فکری مخالفند؛ اما به سبب آنکه چگونگی ورود آن تفکر را در زندگی نمی دانند آن تفکر و جهان بینی را به صورت ناخودآگاه می پذیرند و به آنچه نمی خواستند مبتلا می شوند.
گام اول در شناخت اومانیسم، رابطه آن با مسائل فکری (معرفت شناسی، هستی شناسی، انسان شناسی و ارزش شناسی) و گام بعد رابطه آن با علوم و ابزار است. مقاله حاضر سعی دارد با روش تحلیلی توصیفی رابطه اومانیسم را با مسائل فکری بررسی کند.