تدوین مدل آموزشی برای پیشرفت تحصیلی مبتنی بر هوش چندگانه با واسطه گری خودپنداره و عزت نفس: یک الگوی ساختاری

پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل آموزشی برای پیشرفت تحصیلی مبتنی بر هوش چندگانه با واسطه گری خودپنداره و عزت نفس انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ی دانش آموزان پسر دبستانی پایه چهارم و پنجم ابتدایی شهر قزوین در سال تحصیلی (93-1392) تشکیل می-دادند. نمونه شامل 359 دانش آموز پسر بودند که به روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه مقیاس عزت نفس (روزنبرگ)، آزمون خودپنداره (تنسی) و مقیاس سنجش هوش های چندگانه (عابدی و همکاران) بودند. همچنین معیار پیشرفت تحصیلی از میانگین نمرات دروس دانش آموزان بدست آمد. نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که هوش چندگانه بر پیشرفت تحصیلی و عزت نفس اثر مستقیم و غیر مستقیم(به ترتیب p=0/56 ، p=0/17 ، p=0/103 و p=0/079) و بر خودپنداره اثر مستقیم(p=0/155) دارد. همچنین نتایج نشان داد که خودپنداره بر پیشرفت تحصیلی به طور مستقیم و غیر مستقیم(به ترتیب p=0/327 و p=0/109) اثر دارد. علاوه بر آن، عزت نفس بر پیشرفت تحصیلی به طور مستقیم(p=0/212) اثر دارد. استفاده از این اطلاعات می تواند برای طراحی برنامه های آموزشی برمبنای هوش چندگانه به منظور پیشرفت تحصیلی دانش آموزان موثر باشد.