پتروگرافی، ژئوشیمی و پتروژنز توده های نیمه آتشفشانی مدوار و شاه خیراله واقع در شمال و جنوب شرق مرکزی شهرستان شهر بابک (کرمان)

توده های نیمه آتشفشانی مدوار و شاه خیراله در جنوب شرق پهنه ماگمایی ارومیه-دختر، شمال غرب نوار دهج-ساردوئیه و به ترتیب در شمال و جنوب شرق شهرستان شهر بابک قرار دارند. سنگ های تشکیل دهنده این توده ها (مدوار و شاه خیراله) ریولیت، ریوداسیت و داسیت هستند. کانی های اصلی تشکیل دهنده این سنگ ها شامل: پلاژیوکلاز، آمفیبول، آلکالی فلدسپار، بیوتیت و کوارتز با بافت پورفیری است. در پلاژیوکلاز ها ویژگی هایی مانند: انحلال و منطقه بندی و در کانی های آب دار تیره اغلب حاشیه سوخته مشاهده می شود. تمامی نمونه ها به سری ماگمایی آهکی- قلیایی متعلق بوده و در موقعیت تکتونیکی حاشیه فعال قاره ای قرار دارند. نمودارهای عنکبوتی سنگ های این مناطق غنی شدگی بارزی از LREE نسبت به HREE و نیز K و Sr و تهی شدگی از Nb، P، Pb، Pr، Ti، Y و Zr نشان می دهند. بی هنجاری منفی Nb، Ta و Ti در این سنگ ها مشابه ویژگی های سنگ های مرتبط با فروروانش است. مقادیر Cr، MgO، Na2O و Ni، عدد Mg، فقیر شدگی سنگ ها از Y، بالا بودن نسبت های LREE/HREE و نسبت Sr/Y (میانگین 26/137) و نسبت La/Yb ( میانگین 50)، با مذاب های آداکیتی حاصل از ذوب بخشی پوسته اقیانوسی جوان شبیه است. بازنگری ویژگی های ژئوشیمیایی برای هر دو منطقه بیانگر ذوب بخشی پوسته اقیانوسی فرورو قبل از آب گیری پوسته است و مقادیر پایین HREE، TiO2، Y و Yb در هر دو منطقه با ذوب بخشی آمفیبولیت های حاصل از فرورانش سنگ کره اقیانوسی در ژرفای 35 کیلومتری سازگار است.