کشت و پیوند سلول های فیبروبلاست انسانی (آلوگرافت) بر روی پرده آمنیوتیک جهت درمان بیماران مبتلا به اپیدرمولایزیس بولوسا

اپیدرمولایزیس بولوسا(EB) یک بیماری ژنتیکی همراه با شکنندگی پوست و بی ثباتی در محل اتصال درم به اپیدرم است. تغییر شکل شدید دست به علت ایجاد زخم و چسبندگی بین انگشتان و کف دست این بیماران منجر به از دست دادن عملکرد و کاهش کیفیت زندگی آنها می شود. پوشش زخم بعد از باز کردن چسبندگی از مشکلات بزرگ جراحی ترمیمی است. هدف ما در این مطالعه استفاده از آمنیون دارای فیبروبلاست آلوگرافت پس از جراحی آزاد کردن چسبندگی دست بیماران مبتلا به EB بوده است.
مطالعه حاضر نوعی مطالعه مداخله ای بوده که بر روی 6 بیمار مبتلا به اپیدرمولایزیس بولوسا با دفورمیتی و چسبندگی دست انجام شد. با استفاده از نمونه پوست از پشت گوش یکی از والدین بیمار، فیبروبلاست جدا و کشت داده شد و به پرده آمنیون منتقل گردید. بعد از آزاد کردن کامل چسبندگی های دست، تمام مناطق بدون پوست با آمنیون دارای فیبروبلاست آلوگرافت پوشانده شد. سپس سرعت و کیفیت ترمیم زخم، مدت زمان بهبودی و همچنین دامنه حرکتی مفاصل انگشتان و تحمل فشار پوست مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که ترمیم زخم به خوبی انجام شده و مدت ترمیم زخم بین 15 تا 29 روز متفاوت و میانگین مدت ترمیم 1/23 روز با انحراف معیار 77/3 بوده است. پوست ترمیم شده به خوبی فشار ناشی از فعالیت های توانبخشی دست و اسپلینت را تحمل نموده است.
فیبروبلاست آلوگرافت به همراه اسکافولد مانند آمنیون می تواند نیاز به پیوند پوست در بیماران اپیدرمولایزیس بولوسا را کاهش دهد. نرمال بودن فیبروبلاست آلوگرافت و ترشح کلاژن نوع هفت که در این بیماران وجود ندارد می تواند عامل ترمیم بهتر زخم ها باشد و از فیبروبلاست های اتوگرافت نتایج بهتری داشته باشد. مطالعات تکمیلی کمک کننده است.