تاثیر آموزش بر دانش و عملکرد پرسنل بخش های مراقبت ویژه تروما در زمینه کاربرد مهارکننده های فیزیکی شهر کرمان سال 1393

مهارکننده های فیزیکی، به طور شایع در بخش های مختلف بیمارستانی به ویژه در بخش های ویژه برای اطمینان از ایمنی و کنترل بی قراری بیمار و پیشگیری از جابجایی تجهیزات طبی متصل به بیمار استفاده می شوند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر اجراء برنامه آموزشی بر دانش و عملکرد پرسنل بخش های مراقبت ویژه در زمینه استفاده از مهارکننده های فیزیکی است.
این پژوهش یک مداخله نیمه تجربی است که بر روی پرسنل شاغل در بخش های مراقبت ویژه ترومای شهر کرمان در سال 1393 انجام شد. نمونه های مورد مطالعه به صورت تصادفی به 2 گروه مداخله و کنترل تقسیم شده و در هر گروه 35 پرسنل قرار گرفت. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه های ویژگی های دموگرافیک، سنجش دانش و سنجش عملکرد پرسنل در زمینه مهار کننده های فیزیکی است که یک بار قبل از برگزاری برنامه آموزشی توسط همه اعضاء نمونه تکمیل شد. سپس برنامه آموزشی در زمینه کاربرد مهار کننده های فیزیکی برای گروه مداخله ارائه شد و 2 هفته بعد مجددا همان پرسشنامه ها توسط گروه مداخله پاسخ داده شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 18 و با استفاده از آزمون های تی زوج، تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان می دهد که پس از اجراء برنامه آموزشی بهبود معناداری در نمرات دانش (001/0p<) و عملکرد خوداظهاری (001/0p<) گروه مداخله در زمینه استفاده از مهارکننده های فیزیکی ایجاد شد.
یافته ها نشان دهنده سطحی از دانش و عملکرد پرسنل در زمینه کاربرد مهارکننده های فیزیکی است که نیاز به اجراء برنامه آموزشی را آشکار ساخته و برگزاری چنین برنامه هایی می تواند موجب بهبود قابل توجه دانش و عملکرد پرسنل گردد.