تحلیل تغییرات وزش رطوبتی ماهانه جو ایران طی نیم قرن اخیر

هدف از این مطالعه بررسی تغییرات زمانی و مکانی وزش رطوبتی جو ایران زمین می باشد. برای دست یابی به این منظور داده های مولفه های مداری و نصف النهاری طی دوره 1390-1340 از پایگاه داده های NCEP/NCAR وابسته به سازمان اقیانوس شناسی ایالات متحده استخراج و مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که وزش رطوبتی در اکثر ماه ها به جز در آذر که روند افزایشی داشته است در بقیه ماه ها وزش رطوبتی از روند کاهشی برخوردار بوده است این روند کاهشی برای آبان، اسفند و فروردین به لحاظ آماری معنی دار نبوده است. بیشترین روند کاهشی در فصل تابستان رخ داده است. با این وجود در تمام ماه ها نواحی غرب و بخش هایی جنوبی زاگرس شدید ترین شیب کاهشی را در طول دوره داشته است. در تمام ماه ها به خصوص فصل تابستان نواحی جنوب شرق از روند افزایشی قابل توجه برخوردار بوده است.