الگوسازی گرایش های فضایی شهرها با استفاده از الگوی رشد خودکار سلولی جهت امکان سنجی و انتظام توسعه فضایی شهر چالوس

روند تحولات و گسترش های فضایی در محدوده حومه شهرها به خاطر جاذبه های زیست محیطی، وجود اراضی بکر طبیعی و نیز تمایلات سوداگرانه ساخت و ساز در برخی مناطق، سرعت زیادی پیدا کرده است. تحول روند مذکور، تاثیر بسزایی را بر ساختار کالبدی- فضایی شهرها وارد کرده است. سرعت و گسترش تحولات کالبدی-فضایی در این مناطق به واسطه ساختار پیچیده مناطق به حدی است که پایش و پیش بینی آنها را به روش های سنتی و مرسوم، ممکن نمی سازد و بیان روند تحولات آینده را نیز با مفروضات قبلی واقع بینانه نمی کند. پس نیاز به مدلی که همراستا با ساختار پیچیده مناطق بهبود و تکامل یافته باشد، احساس می شود. هدف این تحقیق روند تحولات فضایی- کالبدی چالوس به روش مناسبتری مانند الگوی رشد خودکار سلولی که نتایج واقع بینانه تری از سیر تکوین تحولات فضایی منطقه بدست می دهد، تحلیل و الگوسازی شود تا بستر مناسبی برای بیان رویکردهای انتظام بخشی به تحولات فضایی شهرستان فراهم نماید. خروجی های تحلیل و الگوسازی گسترش فضایی شهرستان نشان می دهد که اغلب توسعه های درونی در بخش ساحلی دریای مازندران و اراضی داخل محدوده شهری است. توسعه های بیرونی نیز در بخش جنوبی شهر و در حد فاصل کمربندی با محدوده قانونی شهر قرار دارد که می تواند اراضی کشاورزی و محیط زیست را تهدید کند. انتظام بخشی به روند مذکور که سرعت و شدت زیادی دارد، مستلزم رویکردهای راهبردی، مدیریتی، سیاست گذاری های دقیق و قانونمند است.