آمیزه سازی جداسازی گازی پلی (آمید-b-اتیلن اکساید) پلی اترسولفون

یکی از مهمترین اهداف مهندسی گاز، توزیع بهینه گاز در شبکه های انتقال و توزیع گاز است. هرچند که اغلب این فرایند از مسایل غیر قابل اجتنابی مانند وجود خطا در تخمین نادقیق فشار در نقاط مختلف شبکه رنج می برد. اخیرا روش های بهینه سازی آماری برای حل این مشکل پیشنهاد شده است. روش های ازدحام ذرات و الگوریتم ژنتیک روش های مرسوم بهینه سازی برای این هدف هستند. هدف از این مطالعه مقایسه عملکرد این دو روش در یک مثال واقعی از شبکه ایران است و با انجام آزمایش 99.99 درصد دقت بدست آمد. در شرایط اعمال محدودیت و بار محاسبات یکسان بر دو روش، عملکرد روش ازدحام ذرات سریعتر و دقیقتر از الگوریتم ژنتیک مشاهده گردید. هر چند که تکرارپذیری روش الگوریتم ژنتیک بهتر از روش ازدحام ذرات بود.