مروری بر روش های ارزیابی حلالیت آمیزه های بسپاری

سازگاری در آمیزه های بسپاری (پلیمری) از جهات بسیاری از جمله انتخاب مواد اولیه و مسائل زیست محیطی از اهمیت ویژه یی برخوردار است. فراسنج (پارامتر) حلالیت با بهره گیری از قانون قدیمی حلالیت (هم شکل، هم شکل را حل می کند)، به عنوان معیاری برای بیان سازگاری در سامانه های بسپاری به کار می رود. به طورکلی روش های تعیین فراسنج حلالیت به دو دسته روش های پسینی و پیشینی تقسیم می شود که روش های پیشینی به دلیل امکان پیش بینی سازگاری پیش از آمیزه سازی، کارآمدتر است. از میان روش های موجود سه روش گرانروی سنجی، تورم سنجی و سوانگاری (کروماتوگرافی) گازی وارونه (سواگو) بیشترین کاربرد را داشته است. سواگو با وجود برخی ابهام ها در محاسبه ی فراسنج حلالیت اجزای بسپاری، هنوز یکی از مهم ترین روش ها برای ارزیابی حلالیت اجزای یک آمیزه بسپاری به حساب می آید.