تاثیر الگوی توانمندسازی مراقبین خانگی بیماران نارسایی قلبی بر پذیرش مجدد بیمارستانی و مراجعه مجدد به پزشک در یک دوره 9 ماهه

توانمندکردن مراقبین خانگی یکی از اقدامات موثر در بهبود خودمراقبتی و کاهش پذیرش مجدد و مراجعه به پزشک در بیماران نارسایی قلبی است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر الگوی توانمندسازی مراقبین خانگی بیماران نارسایی قلبی بر پذیرش مجدد بیمارستانی و مراجعه مجدد به پزشک در یک دوره 9 ماهه بوده است.
پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی یک سو کور با حجم نمونه 97 نفر از بیماران مبتلا به نارسایی قلبی که با نمونه گیری به روش قابل دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. چک لیست نیازهای مراقبتی بیماران نارسایی قلبی و مراقبین آنها در منزل مبنای مداخلات آموزشی و مراقبتی در این مطالعه بوده، مداخلات آموزشی و مراقبتی به صورت تئوری، عملی و ارایه فیلم و کتابچه آموزشی با بستری شدن بیمار شروع و سپس با ویزیت در منزل ادامه یافته است. تاثیر مداخلات انجام شده بر پذیرش مجدد بیمارستانی و مراجعه مجدد به پزشک در دو گروه آزمون و شاهد مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده نرم افزار SPSS وآزمون آماری تی مستقل، آزمون دقیق فیشر، آزمون خی دو و آمار توصیفی تجزیه و تحلیل گردید.
میانگین پذیرش مجدد در گروه آزمون 01/1±65/1 و در گروه شاهد 07/1±74/2 و میانگین مراجعه به پزشک در گروه آزمون 24/1±73/2 و در گروه شاهد 94/±32/3 بوده و آزمون تی مستقل در میانگین پذیرش مجدد با 01/0=P و در میانگین مراجعه به پزشک با 009/0=P در دو گروه معنی دار بوده است.
توجه به نیازهای مراقبین بیماران همراه با توانمندی آنان در فرآیند مراقبت ضمن اینکه ارایه مراقبت بهتر جهت بیماران را فراهم می کند، زمینه ساز کاهش پذیرش مجدد بیمارستانی و مراجعه آنان به مراکز درمانی خواهد بود.