بررسی میزان شیوع آلودگی به نوچه لینگواتولا سراتا درعقده های لنفاوی مزانتریک گاوهای کشتارشده در دو کشتارگاه استان تهران

لینگوآتولوزیس یکی از بیماری های مشترک بین حیوانات و انسان است که در آن انسان، هم نقش میزبان اصلی و هم میزبان واسط را بازی میکند و گاهی نیز می تواند به آن مبتلا شود. به منظور اجرای این تحقیق، در طول سال 1389 تعداد799 راس گاو، از میان دام های کشتار شده در 2 کشتارگاه صنعتی مهم استان تهران به صورت نمونه گیری تصادفی منظم، انتخاب و میزان شیوع نوچه لینگوآتولا سراتا با توجه به فصل و سن مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز داده های به دست آمده توسط آزمون مربع کای صورت گرفت. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که تعداد 258 راس گاو (3 /32%) به نوچه های لینگوآتولا سراتا آلوده بودند. در میان سه گروه سنی مورد بررسی ، میزان آلودگی به نوچه لینگوآتولا سراتا در گاو، در گروه های سنی ≤ 12، 13-18 و ≥ 19 ماه به ترتیب 2 /31، 6 /29 و 3 /38 درصد بود. میزان شیوع آلودگی به نوچه لینگوآتولا سراتا در فصل زمستان بیش ترین (6 /45%) و در فصل تابستان کم ترین (25%) بود. نتایج نشان داد که میزان آلودگی عقده های لنفاوی در گاوهای کشتار شده به لینگوآتولا سراتا بالا بوده و بر بازرسی پس از کشتار تاکید می گردد.