شیوع، علل و محل آسیب های ناشی از اجسام نوک تیز در دانشجویان پزشکی و پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

آسیب ناشی از اجسام نوک تیز سبب ایجاد نگرانی، انجام آزمایش ها و دارو درمانی می شود. هدف این مطالعه بررسی فراوانی و عوامل مرتبط با آسیب ناشی از اجسام نوک تیز در بین دانشجویان پزشکی و پرستاری بود.
طی یک مطالعه مقطعی، اطلاعات توسط پرسشنامه از 150 دانشجوی پرستاری و پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی جمع آوری شد که شامل اطلاعات دموگرافیک، دفعات، محل و علت آسیب بود. شاخص روایی محتوایی و پایایی پرسشنامه به ترتیب 83/0 و 78/0 برآورد گردید. اطلاعات با استفاده از SPSS ویرایش 16 و با استفاده از آزمون مربع کای و دقیق فیشر تحلیل شد.
3/41% از دانشجویان، حداقل یکبار دچار آسیب شده بودند. شیوع آسیب در بین دانشجویان پزشکی 4/48 درصد و در دانشجویان پرستاری 3/28 درصد بود. اطلاعات قبلی برای پیشگیری در دانشجویان پزشکی 66 درصد و پرستاری 100 درصد بود. بیشترین آسیب ها در بخش اورژانس و داخلی، بیشترین وسیله منجر به آسیب در دانشجویان پزشکی سوزن بخیه و سرنگ (6/47 درصد و 22 درصد) و در دانشجویان پرستاری آنژیوکت و سرنگ (6/34 درصد و 6/34 درصد) بود. بی احتیاطی و حواس پرتی عامل اصلی وقوع این آسیب ها بود. انگشت دوم دست چپ و راست بترتیب 31 درصد و 26 درصد آسیب دیده بودند.
با توجه به بالا بودن شیوع آسیب در دانشجویان پزشکی و پرستاری، برنامه ریزی های آموزشی دقیق به منظور کاهش خطر آسیب ضروری است. همچنین با توجه به آسیب بیشتر در انگشتان دوم در هر دو دست، مقاوم سازی دستکش ها در انگشتان دوم پیشنهاد می شود.