بررسی مصرف آبزیان و فرآورده های شیلاتی در شهر رشت و شناسایی عوامل موثر بر تقاضا

اصلاح و تغییر ساختار تغذیه ای یک جامعه نیازمند جمع آوری اطلاعات مرتبط از آن است. از اینرو وضعیت مصرف آبزیان مردم شهر رشت با تکمیل 500 پرسشنامه بطور تصادفی طبقه ای در سال 1392 بررسی شد. حجم نمونه از آزمون کوکران محاسبه و اطلاعات جمع آوری شده به روش آمار توصیفی با نرم افزار Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مصرف محصولات شیلاتی به میزان یکبار در هفته از بیشترین فراوانی (75/32%) برخوردار بود و دفعات مصرف آبزیان با فاصله زمانی بیش از یک ماه کم ترین سهم را داشتند. از نظر فصل بیشترین میزان مصرف در فصل زمستان(48/46%) و کم ترین در فصل تابستان (07/13%) بود. الویت مصرف با فراوانی 25/92% مربوط به محصولات شیلاتی تازه بود. در بین ماهیان پرورشی الویت انتخاب به ترتیب شامل قزل آلای رنگین کمان، آمور، فیتوفاگ و کپور بود. در ماهیان دریایی نیز مصرف ماهیان دریایی شمال نسبت به ماهیان جنوب در الویت بودند. عمده مصرف آبزیان بصورت سرخ کرده(75/91%) بود. در 25/57% پاسخگویان، گران بودن محصولات شیلاتی را عامل اصلی عدم مصرف آبزیان دانستند. 5/19% بوی بد و ظاهر نامناسب، 16%، نشناختن آبزیان به عنوان یک غذای مناسب و در 25/7% موارد آشنا نبودن مردم با روش های طبخ را از عوامل بازدارنده در مصرف محصولات شیلاتی معرفی کردند. 5/55% پاسخ دهندگان کاهش قیمت و 2/28% تبلیغات رسانه ای را موثرترین عامل برای افزایش مصرف اعلام نمودند که سهم تلویزیون از تبلیغات رسانه ای 87/77% بود. در نهایت 22% پاسخگویان علاقمندی خود به مصرف محصولات شیلاتی را خیلی زیاد، 5/49% زیاد، 24% کم و 5/4% در حد صفر بیان کردند.