شیوع سرمی آلودگی به نوچه لینگواتولا سراتا درگوسفندان غرب ایران

لینگواتولا سراتا، انگل زئونوزی است که بالغ آن در مجاری تنفسی سگ سانان و مراحل لاروی در احشاء علفخواران زندگی می کند. این مطالعه برای تعیین میزان شیوع لینگواتولا سراتا در گوسفندان غرب ایران و با روش الایزا انجام گرفت. تعداد 1048 نمونه خون از گوسفندان دو استان غربی ایران، ایلام و کرمانشاه و از هر استان (حداقل از 5 شهر) گرفته شد. سرم ها با الایزا و استفاده از آنتی ژن دفعی - ترشحی نوچه های لینگواتولا سراتا و کنژوگه ضد IgG گوسفندی آزمایش شد. داده ها با توجه به جنس، مناطق، سن (2>-1، 3>-2 و 4≤-3 سال) و وجود سگ در گله با نرم افزار SPSS مورد آنالیز آماری قرار گرفت. از مجموع 1048 نمونه سرم از گوسفندان غرب ایران 317 نمونه (5/30 درصد) و به تفکیک از 450 نمونه از گوسفندان استان کرمانشاه 125 نمونه (8/27 درصد) و از 598 نمونه از استان ایلام 192 نمونه (1/32 درصد) به لینگواتولاسراتا آلوده بودند. در رابطه با شیوع آلودگی و مناطق تا حدی اختلاف معنی داری مشاهده شد (01/0P<). از کل تعداد 523 نمونه از جنس نر، 165 نمونه (5/31 درصد) و از 525 نمونه از جنس ماده، 152 نمونه (9/28 درصد) آلوده بودند. بین میزان آلودگی و جنسیت اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (05/0P>). کم ترین میزان شیوع در گروه سنی 2>-1 سال با 1/12 درصد و بیش ترین میزان در گروه سنی 4≤-3 سال با 3/49 درصد مشاهده شد. در گروه های سنی اختلاف معنی داری در میزان آلودگی با افزایش سن مشاهده گردید (01/0P<). در گله های دارا و فاقد سگ به ترتیب میزان آلودگی 8/39 درصد و 4/23 درصد نشان داده شد. بین میزان آلودگی و بودن سگ در گله اختلاف معنی داری مشاهده گردید (01/0P<). این اولین گزارش در بررسی آلودگی گوسفند به روش الایزا است. با توجه به شیوع نسبتا بالای آلودگی لینگواتولا سراتا در بین گوسفندان که به طور غیرمستقیم نشان دهنده ی آلودگی سگ های منطقه به این انگل می باشد، اجرای برنامه های کنترلی در میزبانان واسط و اصلی ضروری به نظر می رسد.