تبیین جایگاه استانداردسازی آماد و پشتیبانی در سند راهبردی

مدیریت راهبردی راهی است برای کمک به سازمان برای روبرو شدن با تغییرات متلاطم محیطی و حل مهم ترین مسائل مبتلابه آن از طریق شناسایی نقاط قوت، نقاط ضعف و استفاده بهینه از فرصت ها و موقعیت ها برای فائق آمدن بر ضعف ها و تهدیدهایی که موجودیت سازمان را به خطر می اندازد. هدف اصلی این پژوهش، بررسی میزان کاربست مفهوم استاندارد و استانداردسازی در سند راهبردی است. جهت پاسخ گویی به سوال های تحقیق، ابتدا ساختار و اجزای تشکیل دهنده سند راهبردی سازمان موردمطالعه مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس، واژه «استانداردسازی» به انضمام کلیه واژگان مترادف با این مفهوم که دارای بار معنایی مشابه اند، تعیین گردید آنگاه، بامطالعه دقیق سند راهبردی نحوهٔ توزیع و میزان فراوانی مفهوم «استانداردسازی» احصاء شده و با تجزیه وتحلیل یافته های تحقیق، میزان اهمیت فرآیند استانداردسازی در ماموریت های سازمان تعیین گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد: از واژه استاندارد و استانداردسازی بیش از 16 مرتبه در بخش های مختلف سند راهبردی به ویژه در بخش تدوین اهداف راهبردی استفاده گردیده حدود شانزده مرتبه نیز از واژگان: نهادینه سازی، یکنواخت و یکپارچگی به عنوان سه واژه همسنگ و هم تراز با مفهوم استانداردسازی استفاده شده است. تکرار مکرر این واژه در بخش های مختلف سند راهبردی و کاربست متوالی آن در بخش اهداف راهبردی و راه کارهای اجرایی، مبین اهمیت جایگاه استاندارد و فرآیند استانداردسازی فعالیت ها در نظام برنامه ریزی راهبردی سیاست های کلان سازمان است. به تعبیر دیگر، معنای ضمنی این جمله آن است که ازنظر سیاست گذاران و راهبردهای سازمان، از طریق تعمیق و تعمیم مفهوم استاندارد و استانداردسازی در اسناد راهبردی بخشی و وظیفه ای و جاری سازی آن در فرآیندهای اجرایی سازمان، می توان کیفیت خدمات انتظامی را ارتقاء بخشید.