پیش بینی تعداد تصادفات در تقاطع های هم سطح شهری

توسعه اقتصادی جوامع، متاثر از صنعت حمل ونقل است. هر جامعه ای که در راه توسعه قدم می گذارد، لازم است متناسب با آن در بعد حمل ونقل نیز پیشرفت نماید. این پیشرفت، بدون توسعه متناسب و هماهنگ عوامل انسانی، جاده ای، وسیله نقلیه و محیطی میسر نیست. عدم توسعه متوازن، موجب تصادفات ترافیکی می شود، که آثار و تبعات سنگین اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی را در پی دارد. بنابراین جمع آوری و تحلیل اطلاعات تصادفات ترافیکی، اساس و مبنای طراحی برنامه هایی در جهت کاهش تصادفات و خسارات ناشی از آن می باشد. در سال های اخیر، مطالعات گسترده ای درخصوص مدل سازی تصادفات درون شهری و برون شهری با فاکتورهای جریان ترافیک، مشخصات طرح هندسی، شرایط محیطی و شرایط روسازی راه و... صورت گرفته است. با توجه به آمار بالای تصادفات در تقاطع ها، این تحقیق به بررسی عوامل موثر بر ایمنی تقاطع های هم سطح شهری و ارزیابی آنها پرداخته و سعی در ارائه مدلی آماری برای پیش بینی تعداد تصادفات و ارائه راه کارهایی برای بهبود ایمنی تقاطع ها دارد. در روش تحقیق، تقاطع های منتخب شهر تهران از نظر تصادف خیزی با روش های مختلف با هم مقایسه شده و تصادف خیزترین آنها نیز بررسی می شوند، سپس متغیرهای موثر در تصادفات با توجه به آمارهای قابل دسترسی جهت استفاده در مدل، گزینش و نواقص آمارها نیز با روش های میدانی برطرف می شود. درنهایت، مدل های مختلف آماری ارزیابی و با توجه به آزمون های مختلف مدل مناسب انتخاب می شود. با بررسی مدل ها دریافتیم، با توجه به عدم برابری میانگین داده ها با واریانس داده ها در دوجمله ای منفی و ضریب هم بستگی بهتر و جواب منطقی تر نسبت به مدل خطی و پواسون بهتر است از مدل دوجمله ای منفی استفاده شود.