ارزیابی روش خطی به منظور اولویتبندی اقتصادی تجهیزات ترافیکی در معابر برون شهری (مطالعه موردی محور ارومیه-سلماس استان آذربایجان غربی)

تخصیص بودجه ای سالانه به منظور ارتقا ایمنی جاده ها از جمله اقدامات کاهش تصادفات جاده ای در کشور های مختلف است. از آنجا که هیچ گاه بودجه تخصیص یافته کافی نبوده باید بین مشکلات موجود و بودجه تعادلی برقرار گردد. به عبارت دیگر باید تخصیص بودجه به گونه ای انجام شود که بیشترین بازده را داشته باشد. از آنجا که تجهیزات ترافیکی یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار در کاهش تصادفات بوده در این تحقیق مدلی ارائه می گردد که بهترین تجهیزات ترافیکی برای قطعات مختلف معبر مورد نظر بگونه ای انتخاب شوند که بیشترین تاثیر را در کاهش تصادفات داشته باشند. برای این منظور از تئوری هزینه و فایده استفاده شد. در این روش هزینه تجهیزات ترافیکی بعنوان هزینه و سود حاصل از کاهش انواع تصادفات بعنوان فایده هر راهکار در نظر گرفته شد. همچنین به منظور انتخاب راهکار بهینه از روش خطی که از روش های کارمد در تصمیم گیری یک معیاره در افزایش بهره وری پروژه های اقتصادی می باشد؛ استفاده شد. در مدل ارائه شده علاوه بر نظر گرفتن هزینه تصادفات بعنوان عامل اصلی تصمیم گیری، محدودیت های بودجه موجود و نیز مشکلات موجود در قطعات مختلف مسیر نیز لحاظ گردید. از ویژگی مهم این مدل در نظر گرفتن تاثیر همزمان چند اقدام ایمن سازی در کاهش تصادفات می باشد. در نهایت به عنوان مطالعه موردی 91 کیلومتر فاصله بین ارومیه- سلماس در استان آذربایجان غربی انتخاب و با توجه به بودجه موجود و تصادفاتی که در گذشته در این محور به وقوع پیوسته بهترین تجهیزات برای قطعات مختلف مسیر در نظر گرفته شد.