آسیب شناسی نقادانه علوم انسانی و اجتماعی در ایران

این مقاله با هدف معرفی کتاب آسیب شناسی نقادانه علوم انسانی و اجتماعی ایران نوشته ابراهیم آبادی و همکاران وی که در سال 1394 چاپ شده است به رشته تحریر در آمده. در ابتدای مقاله به شرح مختصر فصول کتاب پرداخته شده است. سپس روش شناسی کتاب با توجه به گفته های مولفین آن مطرح می شود. روش بکار رفته در تحقیقاتی که به نگارش این کتاب منجر شده اند روش چند رشته ای بوده است که یک فراروش به حساب می آید. در ادامه خلاصه ای از نظر مندرج در کتاب در مورد پیشینه مباحث تنوسعه علمی و فرهنگی در ایران مطرح می شود. در این قسمت شرحی بر سه دوره سیر تکوینی جامعه شناسی در ایران مطرح شده و همچنین دسته بندی از تاریخچه علم جامعه شناسی با توجه به آثار احمد اشرف به سه دوره تقسیم شده است.
در ادامه موانع و مشکلات پژوهش های انسانی و اجتماعی در ایران پس از انقلاب بررسی شده است و با این زمینه سازی نویسندگان به سراغ تحلیلی نظری - فلسفی از مهم ترین عوامل توسعه نیافتگی علوم انسانی در ایران می روند. در ادامه علل فرهنگی و تنک مایگی زیست بوم عقلانیت از مهم ترین عوامل توسعه نیافتگی علوم انسانی در ایران دانسته شده است. در پایان توسعه به عنوان امری فرهنگی و اقتصادی تعریف شده و به نسبت میان علوم انسانی و توسعه فرهنگی پرداخته شده است. نویسندگان نقش آموزش علوم انسانی در زمینه توسعه را بسیار پررنگ می دانند. در پایان نتیجه گیری شده است که توسعه علوم انسانی در ایران در وضعیت نامناسبی قرار داشته و به جهت بهبود این امر پیشنهاد هایی ارائه شده است.