بهینه سازی پارامتری هدایت تناسبی افزوده با ملاحظه قابلیت های عملکردی و مانوری

معمولا در توسعه قوانین هدایت، قابلیت های عملکردی وسیله پرنده در نظر گرفته نمی شود و همین مساله می تواند باعث اشباع فرامین صادره و نهایتا عملکرد نامناسب سیستم هدایت و کنترل یکپارچه شود. در تحقیق حاضر، مقادیر پارامترهای قانون هدایت تناسبی افزوده با لحاظ توانایی های عملکردی و مانوری وسیله پرنده در شرایط پروازی مختلف، بهینه سازی شده است. برخلاف قانون ناوبری تناسبی افزوده، در این قانون پارامترهای سیستم هدایت ثابت نبوده و تابعی از شرایط محیطی و سناریوی درگیری است. برای این منظور، در شرایط پروازی و سناریوهای درگیری مختلف، مساله بهینه سازی چندمعیاری شامل قیود عملکردی و توابع هدف خطای فاصله، حداکثر شتاب فرمان و زمان پرواز، شکل داده شده و برای حل از الگوریتم بهینه سازی NSGA-II استفاده شده است. قیود حداکثر شتاب فرمان ثابت نبوده و متناسب با قابلیت عملکردی وسیله در شرایط پروازی انتخاب می شوند. نتایج شبیه سازی سناریوهای مختلف، بهبود عملکرد قانون هدایت ارائه شده را در مقایسه با روش های متداول نشان می دهد.