نقش هوش فرهنگی در رهبری تحول آفرین دانشگاه ها (مورد مطالعه: دانشگاه تهران)

تعامل بین فرهنگی یکی از جنبه های رهبری اثربخش در محیطهای چندفرهنگی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه هوش فرهنگی و رهبری تحول آفرین است.
روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری، کارکنان دانشکده های علوم رفتاری دانشگاه تهران به تعداد 267 نفر است که از طریق فرمول کوکران و نمونه گیری طبقه ای نسبی، 144 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه هوش فرهنگی آنگ و همکاران(2003) با ضریب آلفای 83/0 و رهبری تحول آفرین باس و آویولو(1985) با ضریب آلفای 98/0 استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمونهای آماری تی تک نمونه ای، همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک راهه و رگرسیون استفاده شد.
نتایج نشان داد هوش فرهنگی و مولفه های چهارگانه آن با رهبری تحولی رابطه مثبت و معنادار داشتند. ضریب رگرسیون نشان داد تنها مولفه انگیزشی هوش فرهنگی قادر به پیش بینی رهبری تحولی بود.
برخورداری از هوش فرهنگی به کارکنان دانشگاهی این فرصت را می دهد که به جای قضاوت درباره خوب یا بد بودن فرهنگها، آمادگی پذیرش و درک آنها را داشته باشند و در استفاده از رهبری تحولی، به آنها و رهبران دانشگاهی کمک قابل توجهی می کند