مطالعه ی آزمایشگاهی هم بستگی بین نتایج روش های مختلف در اندازه گیری مقاومت الکتریکی بتن

هدف این تحقیق،ارائه ی روابطی برای پیش بینی نتایج اندازه گیری مقاومت الکتریکی با روش استانداردASTM C1760 به کمک نتایج روش های دیگر است. روش طیف نگاری مقاومت ظاهری، رایج ترین در مطالعات آزمایشگاهی،روشASTM C1760،تنها مورد دارای دستور استاندارد، روش یک الکترودی، تکنیک جدیدی در اندازه گیری های کارگاهی و روش چهار الکترودی،متداول ترین روش کارگاهی است.به این منظور،49 طرح مخلوط بتن با مقاومت های الکتریکی پایین تا بسیار بالا در نظر گرفته شده و برای هر طرح،4 آزمونه ی استوانه ای و یک آزمونه ی دال مسلح ساخته شده و اندازه گیری مقاومت الکتریکی با روش های مذکور در سن28 روزه انجام شده است. بررسی ها نشان می دهد که اختلاف قابل اغماضی بین نتایج روش های طیف نگاری مقاومت ظاهری وASTM C1760 وجود دارد؛ اما به طور معناداری، مقاومت های الکتریکی اندازه گیری شده با روشASTM C1760،کمی بیشتر از نتایج روش طیف نگاری مقاومت ظاهری در همان بتن است.در روش چهار الکترودی،عوامل متعددی از جمله عدم رعایت تناسب بین فاصله الکترودها و ابعاد سازه می تواند موجب بروز خطاهای سیستماتیکی در نتایج باشدکه به همین علت،نتایج اندازه گیری با این روش در حدود 140 درصد از روش استاندارد بزرگ تر است.در روش یک الکترودی نیز به علت عدم وجود رابطه ی جامعی برای محاسبه ی ثابت سلول،ابتدا مقدار این ثابت در مقایسه با نتایج روش استاندارد به دست آمده و سپس مقادیر مقاومت ویژه ی الکتریکی محاسبه شده است.نتایج اندازه گیری مقاومت الکتریکی با این روش نیز اختلاف ناچیزی با روش استاندارد دارد.از آن جا که امکانات و شرایط اندازه گیری با روش استاندارد در همه ی پروژه ها فراهم نیست،دست آورد این تحقیق می تواند در پیش بینی آن از نتایج سایر روش ها موثر باشد.