نقد نظریه سنتی یا لیبرال قرارداد با تاکید بر رویکرد انتقادی روبرتو آنگر

نظریه سنتییا لیبرال قرارداد همواره با نقدهای جدی روبرو بوده است. این جستار می کوشد تا در چارچوب مکتب انتقادی حقوق و بر مبنای نظریه روبرتو آنگر، از پیش گامان این مکتب، به نقد نظریه لیبرال قرارداد پرداخته، چالش های آن را تحلیل کند. نظریه آنگر متشکل از اصل و ضد اصل است که نوعی رابطه تقابل بین آن ها وجود دارد؛ آزادی قراردادی اصلی است که در مقابل ضد اصلاجتماع و ضد اصل عدالت و انصاف قراردادی قرار می گیرد. نقطه کانونی نظریه آنگر آن است که چون اصل آزادی قراردادی یک اعتبار محض است، نباید به آن اصالت داد. واقعیت ها و مقتضیات اجتماعی می تواند این اعتباریات را محدود کند و در تعارض با آن قرار گیرد. بنابراین، برای ایجاد توازن، باید واقعیات را بر اعتباریات مقدم دانست. با توجه به اینکه مکتب انتقادی مبتنی بر واقع گرایی است،لذا اصولی چون اصل اجرای باحسن نیت قرارداد، اصل عدالت و انصاف قراردادی و اصل لاضرر را در تقابل با اصل آزادی قراردادی باید معنا کرد و ضد اصل دانست.