تحلیل کانونی رابطه حمایت اجتماعی و بی انگیزگی دانش آموزان در فعالیت های تربیت بدنی

هدف از این پژوهش تحلیل کانونی رابطه حمایت اجتماعی و بی انگیزگی دانش آموزان دوم و سوم متوسطه از مشارکت در فعالیت های تربیت بدنی مدارس بوده است.
روش شناسی: این پژوهش توصیفی همبستگی و از نوع پیمایشی است که به شکل میدانی انجام شده است. 381 نفر از دانش آموزان کلاس های دوم و سوم مقطع متوسطه شهرستان بوکان به روش تصادفی، خوشه ای، چندمرحله ای به عنوان نمونه های آماری انتخاب شدند و مقیاس رفتار بین فردی پلیتر و همکاران (2008) با پایایی (81/0=α) و پرسشنامه بی انگیزگی در تربیت بدنی شن و همکاران (2010) با پایایی (78/0=α) را پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی کانونی (بنیادی) استفاده شد.
نتایج نشان داد که حمایت از استقلال با ارزشمند نبودن فعالیت ها (130/0=r؛ 05/0>p) و جذاب نبودن فعالیت ها (166/0=r؛ 05/0>p) رابطه منفی و معنی داری دارد. حمایت از شایستگی با کمبود توانایی (135/0=r؛ 05/0>p)، تلاش ناکافی (133/0=r؛ 05/0>p)، ارزشمند نبودن فعالیت ها (197/0=r؛ 01/0>p) و جذاب نبودن فعالیت ها (202/0=r؛ 01/0>p) رابطه منفی و معنی داری دارد و حمایت از تعلق با کمبود توانایی (110/0=r؛ 05/0>p)، تلاش ناکافی (108/0=r؛ 05/0>p)، ارزشمند نبودن فعالیت ها (157/0=r؛ 01/0>p) و جذاب نبودن فعالیت ها (178/0=r؛ 01/0>p) رابطه منفی و معنی داری دارد. همچنین، تحلیل کانونی یک مجموعه معنی دار را بین حمایت اجتماعی و بی انگیزگی دانش آموزان نشان داد که در آن، مجموعه حمایت اجتماعی 19 درصد از تغییرات مجموعه بی انگیزگی را تبیین می کند.
دبیران تربیت بدنی که محیط حمایتی برای دانش آموزان فراهم کنند، می توانند بر بی انگیزگی دانش آموزان تاثیر بگذارند و مشارکت آنان را در فعالیت های تربیت بدنی افزایش دهند.