بررسی نقش پیش بینی کننده سبک های فرزندپروری در هوش هیجانی دانش آموزان

هوش هیجانی از طریق مدیریت موثر و استفاده از هیجان ها در انگیزش و برقراری ارتباط موثر، در تمامی ابعاد زندگی فردی نقش دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش پیش بینی کننده سبک های فرزندپروری در هوش هیجانی دانش آموزان انجام شد.
پژوهش حاضر مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع راهنمایی شهر گرگان در سال 89-1390 بودند که با نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای 387 نفر (196 دختر و 191 پسر) انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی Bar-on و پرسشنامه سبک های فرزندپروری Baumrind استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج نشان داد سبک های فرزندپروری والدین رابطه معنی داری با هوش هیجانی دانش آموزان داشت و به طور مشترک 87/0 از واریانس، متغیر هوش هیجانی را پیش بینی کرد. همچنین سبک فرزندپروری مقتدر قوی ترین پیش بین هوش هیجانی که با مقدار پیش بینی کنندگی مثبت 71/0، در دانش آموزان بود. سبک های فرزندپروری مستبد و آسان گیر نیز به صورت منفی به ترتیب 62/0 و 26/0 درصد از تغییرات هوش هیجانی را تبیین کردند.
نتیجه گیری کلی: بر اساس نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر، سبک های فرزندپروری عامل مهمی در پیش بینی هوش هیجانی دانش آموزان هستند. لذا پیشنهاد می شود جهت تقویت هوش هیجانی دانش آموزان، مشاوران مدارس به آموزش سبک های فرزندپروری مناسب برای والدین بپردازند.