سنگ نگاری و ژئوشیمی سنگ های رسوبی سیلیسی-آواری میوسن گستره نیریز (برش های روشن کوه و کوه آسکی) با تاکید بر خاستگاه و جایگاه زمین ساختی
نویسنده:
چکیده:
سنگ نگاری و ژئوشیمی رسوبات میوسن در برش روشن کوه و کوه آسکی در گستره نیریز در بخش نزدیک به منشا حوضه زاگرس برای بررسی خاستگاه این نهشته ها شامل سنگ منشا، جایگاه زمین ساختی و شرایط آب و هوای دیرینه انجام گرفته است. رخنمون رسوبات یادشده در گستره نیریز از سوی شمال خاور به گسل اصلی زاگرس و از جنوب باختر به پهنه افیولیت نیریز محدود می شود و از حدود700 متر ماسه سنگ، کنگلومرا و مارن سرخ و سبزرنگ تشکیل شده است که با ناپیوستگی فرسایشی روی سازند جهرم و با ناپیوستگی زاویه دار در زیر کنگلومرای بختیاری قرار می گیرد. نتایج سنگ نگاری سیلیسی آواری های میوسن نشان می دهد که خرده سنگ ها بیشترین اجزای سازنده هستند و در رتبه بعدی کوارتز و فلدسپارها قرار دارند که این بلوغ کانی شناسی ضعیف در کنار بلوغ بافتی ضعیف (زاویه داربودن دانه ها، جورشدگی بد) نشان از نهشت نزدیک به منشا آنها دارد. مطالعه سنگ نگاری خرده سنگ ها و ترکیب شیمیایی کلی نمونه ها نشان می دهد که منشا رسوبات چندگانه و از پهنه سنندج- سیرجان (سنگ آهک های کرتاسه- سنگ های دگرگونی- سنگ های آتشفشانی ائوسن) و پهنه زاگرس (توالی افیولیتی، رادیولاریت ها و سنگ آهک های ائوسن) تامین شده است. همچنین رسم نتایج دانه شماری روی نمودارهای QFL و QmFLt نشان می دهد که رسوبات میوسن گستره نیریز حاصل چرخه دوباره رسوبات پس از کوهزایی و کمان ماگمایی هستند. جایگاه زمین ساختی این رسوبات بر پایه نمودارهای ژئوشیمیایی، جزایر کمانی قاره ای و حاشیه فعال قاره است. میانگین اندیس کولرز، CIW (برای محاسبه هوازدگی شیمیایی) و میانگین اندیس ICV (برای تعیین نوع سنگ منشاهای بالغ و غیربالغ) و رسم SiO2 در برابرAl2O3 K2O Na2O برای این رسوبات بیانگر هوازدگی ناچیز و شرایط آب و هوایی خشک در زمان رسوب گذاری است که فراوانی سیمان کربناتی و خرده سنگ ها نیز آن را تایید می کند. نتایج این مطالعه گامی است در تعیین چارچوب رسوب شناسی نهشته های نزدیک به منشا حوضه زاگرس و فرایندهای همزمان با رسوب گذاری در میوسن.
کلیدواژگان:
ژئوشیمی ، سنگ منشا ، جایگاه زمین ساختی ، رسوبات میوسن ، نیریز ، زاگرس
زبان:
فارسی
انتشار در:
در صفحه:
3
لینک کوتاه:
magiran.com/p1577533
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یکساله به مبلغ 1,390,000ريال میتوانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.
In order to view content subscription is required
Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!