ارزیابی کارآیی سکوهای سنتی و تاثیر آن ها بر برخی از ویژگی های خاک در مناطق خشک (مطالعه موردی: حوضه آبخیز هیرمند)

هدف از اجرای این پژوهش، ارزیابی کارآیی سکوهای سنتی و تاثیر آن ها بر برخی از ویژگی های خاک در حوضه آبخیز هامون می باشد. برای اجرای این تحقیق، ضمن بررسی حجم و طریقه احداث سکوها، از داخل هر یک از آن ها و منطقه شاهد نمونه های خاک جمع آوری و برخی از ویژگی های آن شامل بافت، کلسیم، سدیم، منیزیم، درصد سدیم محلول، نسبت جذب سدیم، اسیدیته و هدایت الکتریکی آنالیز گردید. داده ها با استفاده از برنامه آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ارزیابی پایداری سکو ها نشان داد که ساخت آن ها بر اساس اصول علمی انجام گرفته است. به طوری که علاوه بر احیاء زمین، زمینه تثبیت دیواره های آن ها فراهم شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری ویژگی های نمونه های خاک نشان داد که ساخت سکو تغییرات معنی داری را در مقادیر سیلت نداشته است. در حالی که مقادیر اسیدیته، هدایت الکتریکی، کلسیم، سدیم، منیزیم، درصد سدیم محلول، نسبت جذب سدیم، رس و شن خاک در اثر ایجاد سکو، به صورت معنی داری در سطح 1% (P<0.01) نسبت به خاک شاهد بهبود یافتند. بنابراین ساخت سکو در این منطقه خشک از لحاظ زیست محیطی ایجاد میکروکلیمای مطلوبی را به همراه داشته و همچنین باعث بهبود خاک به خصوص کاهش شوری آن شده است.