آسیب شناسی چالش های توسعه پایداری گردشگری

گردشگری پایدار به عنوان پارادایمی از توسعه که حاصل چندین خط فکری است از حدود سه دهه پیش آغاز شد. این پارادایم بر فرض «کوچکتر، بهتر» استوار است. اما این فرض در دنیای پر از تغییرات، تعارضات و عدم قطعیت امروزه قابل پرسش است. گردشگری پایدار اغلب در ارتباط است با طبیعت گردی و وابستگی به محیط های طبیعی. رشد تفکر سیستمی به دیدگاه های جدید و موثرتر در مورد گردشگری منجر شد. سوال ها همچنان در مورد توانایی گردشگری پایدار در آینده ادامه دارد و با پیشرفت دانش بحث بر انگیزتر می گردد. به طور کلی با توجه به انتقاداتی که بر توسعه پایدار وارد شده است می توان آنها را به چهار دسته تقسیم نمود از آن جمله نقد هایی که به ابهام در تعریف این مفهوم وارده شده است، نقد هایی که به کوچک مقیاس بودن مربوط می شود، موضوعات مربوط به سبز شویی و ادعای بیش از حد پایداری و در نهایت حقایق تحریف شده می باشند. یکی از منتقدین سرسخت توسعه گردشگری پایدار برایان ویلر می باشد که در این مطالعه کارهای انتقادی وی و محققانی چون مک کول، باتلر، هریسون، شارپلی و ویور مطالعه شده است.